اگزما – درماتیت آتوپیک
کلمه اگزما برای همه انواع وضعیتهای پوست قرمز، تاولی، ترشح دار، پوستهپوسته، ضخیم شده و خارشدار بکار میرود. نمونههای اگزما شامل اگزمای تماسی و آلرژیک، اگزمای سبورئیک و نومولار اگزما است. این بروشور برای شرح و بحث درباره نوع خاصی از اگزما است که آتوپیک درماتیت نامیده میشود.
آتوپیک درماتیت:
کلمه آتوپیک گروهی ا زبیماریهای آلرژیک را شرح می دهد که اغلب چندین نفر از اعضا یک خانواده را درگیر میکند. این افراد ممکن است دارای آلرژی مثل تب یونجه یا آسم باشند و همچنین دارای ضایعات پوستی که آتوپیک درماتیت نامیده میشود. اکثر افراد دارای درماتیت آتوپیک دارای افراد فامیل با مسائل مشابه هستند، 20% ممکن است فقط یک نفر در فامیلشان با این مساله مشکل داشته باشد. درماتیت آتوپیک در همه جای دنیا شایع است. حدود 10% نوزادان و 3% جمعیت کل را در ایالات متحده درگیر میکند.
بیماری میتواند در هر سنی اتفاق افتد اما بیشترین شیوع را در نوزادان و کودکان کم سن دارا است. ضایعات پوستی دارای خارش بسیار هستند. وضعیت بیمار معمولا در دوران کودکی و گاهی تا قبل از 25 سالگی بهتر میشود. درجاتی از درماتیت در 60% بیماران در طول زندگی باقی میماند که این موارد باعث درماندگی بیمار و پزشک میشوند. وقتیکه بیماری در دوره نوزادی شروع میشود گاهی اگزمای نوزادی نامیده میشود. دراین گروه خارش، ترشح و کراسته شدن بیشتر روی صورت و سر اتفاق میافتد با وجود این دانه ها می توانند در هر جای دیگری نیز ظاهر شوند. در تلاش برای کاهش خارش، نوزاد ممکن سر و گونه هایش با دست، بالش یا هر چیز دیگری بخاراند. والدین باید بدانند اکثر نوزادان تا قبل از 2 سالگی بهتر می شوند. درمان مناسب میتواند کمک کننده باشد تا زمانیکه مساله حل شود.
اگر بیماری ادامه یابد یا بعد از دوران نوزادی ایجاد شود،پوست تمایل کمتری دارد تا قرمز ، تاولی و ترشح دارو کراسته باشد. در عوض ضایعات خشک میشوند، قرمز تا قهوهای – خاکستری و پوست ممکن است پوسته پوسته و ضخیم شده باشد. یک خارش شدید و اغلب غیر قابل تحمل میتواند ادامه یابد و در شب شدیدتر شود.بعضی بیماران در اثر خارش باعث خراشاندن پوستشان میشوند تا جائیکه دچار خونریزی و کراست می شود. در این حال پوست ممکن است دچار عفونت شود.
در نوجوانان و بالغین جوان ضایعات بیشتر در چین آرنج و پشت زانو و مچ پا و دست و روی صورت، گردن و بالای سینه ایجاد میشوند با وجود این هر منطقهای از بدن ممکن است درگیر شود.
تشخیص درماتیت آتوپیک:
راشهای دارای خارش آنگونه که در بالا توضیح داده شد و یک سابقه فامیلی از آلرژی میتواند باعث تشخیص درماتیت آتوپیک شود. درمان مناسب، زودرس و منظم بوسیله یک درماتولوژیست میتواند سبب بهبودی و همچنین کاهش شدت و دوره بیماری شود . بیماری همیشه الگوی معمول را پیروی نمیکند. میتواند روی کف و پشت دستها، انگشتان و یا پاها را درگیر کند که کراست، ترشح و ضخیم شدگی پوست می تواند در این محلها سالها به طول انجامد.
سوال و جواب در مورد درماتیت آتوپیک
در حالیکه این بیماری با آلرژی ارتباط دارد آیا غذاهای مشخص میتوانند باعث این بیماریبشوند؟
بله اما تنها در موارد نادر حدود 10% .
با وجود این بعضی غذاها ممکن است حملهها را تحریک کنند، مخصوصا در نوزادان و نوجوانان، اگر همه اقدامات شکست خورده باشد ،حذف آنها ندرتا یک بهبودی و درمان پایدار را فراهم میآورد.. غذاهایی نظیر شیرگاو، سس، تخم مرغ، ماهی، گندم، بادام زمینی و سایر غذاهایی که درماتولوژیست پیشنهاد میکند میتواند حداقل برای یک تا دو هفتهبه عنوان یک اقدام آزمایشی قطع شود.
آیا عوامل محیطی اهمیت دارند و باید حذف شوند؟
ندرتا حذف تماس با مواد آلاینده هوا می توانند سبب بهبودی پایدار شوند. احیانا گرد و غبار و مواد جاذب گرد و غبار نظیر بالشهای پر، شال گردنهای پشمی، بالشها یا تشکهای پر شده از پشم شیشه ، فرش، پردهها، بعضی اسباب بازیها و لباسهای پشمی ویا سایر بافتههای زبر و خشن میتوانند باعث بدتر شدن وضعیت شوند.
آیا تستهای پوستی نظیر آنچه در تب یونجه یا آسم انجام میشود، ارزشی در تشخیص علت بیماری دارد؟
تست های انجام شده برای آلرژی تنها در 20% موارد مثبت است اما منفی بودن آن بر علیه داشتن آلرژی است . اگر این تستها درخواست شد، از درماتولوژیست خود تقاضا کنید کسی را که در انجام آن تبحر دارد به شما معرفی کند .
چه باید انجام شود تا بیماری درمان شود؟
کاهش فاکتورهای محرک نظیر لباسهای تنگ، زبر و خشن و پارچههای پشمی، تغییرات سریع دما و هر فعالیتی که عرق ریختن را تحریک میکند.
درماتولوژیست شما میتواند داروهای موضعی نظیر کورتیکواستروئیدها ، کلسی نورین ها، کرمهای تار و داروهای سیستمیک نظیر آنتی هیستامینها برای کنترل خارش تجویز کند. آنتیبیوتیک خوراکی در صورت عفونتباکتریال ثانویهداده می شود. برای موارد شدید درماتولوژیست شما ممکن است درمان با اشعه ماوراء بنفش را پیشنهاد کند. تا حد امکان از کورتیزون خوراکی باید اجتناب کرد. به هر حال وقتی سایر اقدامات شکست میخوردند، پزشک شما ممکن است کورتیکواستروئیدهای سیستمیک مثل کورتیزون را تجویز کند.